Tekden Koleji - Asuman GÜPGÜPOĞLU

Kayseri’de her sabah gözlerini açıp heybetli bir dağ görenler ve onun suyunu içerek büyüyenler için sessiz bir öğüt verir Erciyes;

‘’Ayağa kalk ve çalış! Burada bir zirve var ve sen hala benim eteklerime tutunuyorsun.’’

Bu kentin insanları hep bu sessiz öğütle büyür ve yürek şeklindeki kent sınırlarını zorlayan yürekler büyütür.

Bugün; şehirle tekyürek olmuş bir okul var. Aklı ve ruhu olduğunu söyleyen, amblemindeki yürekle tüm yüreklere yakın olmak isteyen, tüm ideolojilerden bağımsız ve radikal durmak isteyen, teknolojik yaklaşımlarıyla ispatlanmış başarılarıyla örnek olmak isteyen, özenle seçilmiş güçlü kadrosuyla

önder olmak isteyen, şehrin tüm okullarına rekabet etme isteği getirerek şehrin tüm çocuklarına daha kaliteli bir eğitim fırsatı sağlayan ve çok sevilen bir okul var.

Elbette bu şehre bu okulu hediye eden engin yürekler var..

Onlar, dünün Kurtuluş Savaşı’nda kendi imkânlarıyla bir karınca ordusu kuran çılgın Türkler gibi bugünün Kurtuluş Savaşı’nda da düşmanın cehalet ve yoksulluk olduğunu gördüler. Atalarının kanından geçen vatan ve millet sevgisi ile okullar yaptırdılar. Onlar için her okul medeniyet savaşını kazanacak tam teçhizatlı bir Türk ordusu demekti. Hayırseverlikten çok vatanseverlik ruhuyla okullar yaptıran tüm kahramanlar gibi göğüslerinde görünmez madalyalar taşıyarak maddi ve manevi çok büyük gayretler gösterdiler. Hayatlarıyla mütevazı, kararlarıyla görkemli, eğitimleri ile örnek şahsiyetler oldular. Bu sıfatlarıyla yalnızca Kayseri’ye değil Türkiye’ye kazandırdığı okullar ve yetiştirdiği nesiller için sevgili babam Sayın Rifat Güpgüpoğlu’na, çalışmak için zaman, mekân ve sağlık kavramını sınırsız sayan eşim, Sayın Galip Güpgüpoğlu’na, ismini güvenini, tüm gayretini, tüm desteğini, tüm imkânlarını kullanarak sağlık ve eğitim sektöründeki kurucu ve yönetici kimliği için Sayın Op. Dr. Kemal Tekden’e lider anlayışları ve gelecek nesillere bıraktıkları hazineler için eğitim gönüllüleri adına, ayrıca öğrenmenin yaşı olmadığına göre bize öğrettikleri değerler için tüm öğrenciler adına teşekkürü bir borç biliyorum.

Ve tabiî ki ilk yılında Kayseri’nin en karma veli ve öğrenci gurubu olma riskini

almış,’’En büyük risk hiçbir risk almamaktır.’’sözüne inanmış yenilikçi ve cesur veliler var.

Biz veliler Türkiye’de son 15–20 yıldır eğitim-öğretim hayatına öğrenciler kadar dâhil ve sorumlu olduk. Maddi ve manevi olarak verebileceğimiz tüm güç ve zamanla geleceğimizi inşa etmeye çalıştık. Bizim de en az öğrenciler ve öğretmenler kadar sorunlarımız oldu. Kimi zaman yapamadıklarımızı düşünüp vicdani yaralar aldık, kimi zaman yapabildiklerimizin karşılığını ve itibarını bulamadık maddi yaralar aldık. Bu mücadelede yapılacak her hatanın bedelinin gelecek gibi büyük bir yatırımı riske atmak olduğunu öğrendik. Çocuklar bilimsel denklemler çözerken Türkiye’deki tüm veliler de ödenen bedel=kazanılan başarı denkleminin içine sürüklendi. Her birimiz maddi manevi ve zaman olarak sömürülmeye ve isyan duymaya neticede de daha çok şey beklemeye başladık. Birbirimizle, öğretmenlerle hatta kendi çocuklarımızla çatışmalara girdik. Herkes maddi ve manevi olarak ödediği bedelin karşılığını istemekteydi. Uzun vadede kazananların da kaybedenler kadar sorunları vardı.

Ve bizlere rehber olacak bu kaos içinde yol ve yöntem öğretecek çıkarsız merciiler yoktu. Yeni nesil çok görseldi. Emeklerini karşılığını hemen görmek istiyorlar, profesyonel ispatlara gözle görülür deneyimlere itimat ediyorlar, kimlik oluşturmak için canlı örneklere ihtiyaç duyuyorlardı. Biz de eğitim öğretimde nasihatlerden çok etkili ve profesyonel yardıma muhtaç kalıyorduk. Ama bunun yerine öğütler dinliyor öğütler veriyorduk. Oysa öğütler sadece musibetler yaşayan insanların başvurmak istedikleri henüz yaşamayanlarınsa aklında kalmayan şeylerdi.



Geçmiş zaman eki kullandım çünkü artık farklı bir sistemle tanışmış şanslı velilerden biri olarak söylüyorum ki; biz bu sorunlarla tek başımıza mücadele etmiyoruz.



Uyguladığı eğitim sisteminde bizleri yıpratmadan sistemin içine çekebilen çocukların sorunlarıyla ilgilenip gerekince bizleri bilgilendiren yönlendiren başarı kadar başarısızlığa da sahip çıkabilen ve onu yenebilen bir anlayışla tanıştık.



Bu yıl okullar arasında veli ve öğrenci olarak yılın en karma grupları halinde toplantılar oldu. Bu toplantılar tüm kozmopolitliğimize rağmen medeniyetle barışık nezih ortamlarda özgür fikirlerle dolu her birimizin tekrar öğrenci bazen öğretmen olduğu konuşabildiği kararlar verilebilen uzlaşılabilen amaçlı ve amacına ulaşabilen toplantılardı. Koridorlarda öğretmen arayan veliler fırsat eşitsizlikleri abur cuburlar harçlıklar çocukların kişisel problemleri toplantılarda gündem oluşturmuyor. Bu toplantılar toplantı için özel olarak ayrılmış ferah ve teknolojik bir ortamda sizin için not kâğıtlarınızdan çayınıza kadar özel olarak hazırlanmış çocuğunuzun bütün öğretmenlerinin danışmanlarının ve yöneticilerin dâhil olduğu yazılı sözlü ve görsel olarak sunumlar yapılıp bilgilendirildiğiniz seçkin ortamlar oldu. Burada tüm çalışanların işini daha iyi yapmak için birbirleriyle yarıştıkları velilerin ve öğrencilerin ayrıştırılıp yarıştırılmadıkları toplantılar görebiliyorsunuz. Yapılan etkinliklerin fazlalığına sosyal kulüplerin faaliyetlerine tanınan eşit fırsatlar sayesinde çocuğunuzun içindeki gizli kalmış cevherlere, çocuğunuzu sizden daha iyi tanıyan anlayan onunla kaynaşan anlayışa hayran olabiliyorsunuz.



Hiç tatil yapmayan eğitimciler görebiliyorsunuz.Okuldan evden okula özel cep telefonlarından e-mail adreslerinden veli-öğrenci-eğitimciler arasındaki iletişim hiç kopmadan devam edebiliyor.Geç saatlerde yapılan toplantılarla kalabalık veli katılımını sağlarken cumartesi Pazar ve tüm tatillerde yapılan özel etkinliklerle çocukların velilerin okuldan sonsuz sürede faydalanmasına fırsat yaratılıyor.Bunun neticesinde ders notu seviyesindeki sorunlar yaşayan çocuklar kendileri için yapılan bu fedakarlıkları çabaları görmezden gelemiyorlar.Daha iyi olabilmek için daha çok çalışmak gerektiğini kendi eğitim liderlerinin canlı örnekler oluşu sayesinde elbette ki çalışıyorlar elbette ki kazanıyorlar.bunun için her birine sonsuz teşekkürler..



Bizleri sadece veliler olarak değil aile olarak gören anlayışları bizim çocuklarımıza bakış açımızı da değiştiriyor. Yazı yazarken elimize bakamamamız gibi çocukların yaptıklarına ve yapmadıklarına odaklanırken nasıl ve neden yaptıklarını dikkate almayan anlayıştan kurtulmamızı sağlıyorlar.



Neticede bütün beklentileri çocuklarının başarısı olan biz veliler kişisel çabalarımızda sınır tanımasak da çok daha önemli olan bir şeyi daha da iyi anlamış oluyoruz: Onların ulaşamadığımız çevreleri ve içinde bulundukları mecburi koşulların standardı..Yani sözün tam manasıyla …

Su denize dökülürse deniz, tohum tarlaya ekilirse ekin olmakta..



Maalesef çocuklarımızdan beklentilerimiz akademik kariyer sahibi olmalarıyla sınırlı değil.Onlar duygusal zekalarıyla özgün kimlikleriyle yenilikçi kişilikleriyle de lider bir yapıda yetişsinler isteriz biz..İster bilim,sanat,politika ister ticari alanda hayatlarını kazansınlar;bulundukları tüm şartlarda ve insan ilişkilerinde yüksek kalite gözetsinler, bağımsız çalışma ortamlarında yaratıcılıklarını ispat etsinler isteriz.



Hayatta temel olarak iyi bir mesleki ayrım kazansınlar isterken,

Esas olarak da; Minnet ile saygıyı

Acıma ile vicdanı

Kibir ile gururu

Sessizlik ile sükûtu

Azim ile hırsı

Dobralık ile küstahlığı ayırt edebilsinler isteriz.



Gemiyi yürütenin de batıranın da su olduğunu miktarların hayat kimyasında da başka başka formüller yarattığını bilsinler isteriz.

Bazı yanlışların zaferin taksitleri olduğunu düşünecek kadar iyimser ve azimli; bir taşın bin bahar geçse de yeşermeyeceğini bilecek kadar akıllı ve uyanık olsunlar isteriz.

Uzakları gören göz olurken yoldaki tuzaklara düşmesinler isteriz.

Testiyi bir taşın insanı çatık kaşın kırdığını, bazen bir yanlışın tüm doğruları sildiğini, dostsuz geçen zamanın ya ölüm ya uyku olduğunu bilsinler

İsteriz.

Uzayda yer çekimi yokken güneşin inanılmaz çekim taktiğini, evrenin muhteşem matematiğini görsünler isteriz.

Ay’ın mehtabıyla büyülenirken onun neden etrafımızda dönen bir uydu olduğunu bulsunlar isteriz.

İşaret parmağıyla karşısındakini gösterenin diğer dört parmağıyla kendini gösterdiğini fark etsinler isteriz.

Bizi fark etsinler isteriz.

Onlar tohumken etraflarını saran kocaman bir toprak, onlar dev bir çınar olduklarında köklerini örten bir avuç toprak olacağımızı bilsinler.

Onlar da;

Hayatlarının sonbaharında bile kuru dallarıyla birilerini ısıtabileceklerini görsünler isteriz.

İsteriz ki,

Vererek veriştirerek değil

Öğrenerek ve öğreterek

Gelişerek ve geliştirerek

Kazanarak ve kazandırarak

Her birinin ******’ün silah arkadaşı olacaklarını bilsinler…



İsteriz ki,

Nefrete uzak sevgiye yakın

Yalana uzak bilime yakın

Batıla uzak Allah’a yakın

Hep Varolsunlar isteriz

Bilsinler ki,

Biz onlar için hep en iyisini isteriz.

Yazar : Asuman GÜPGÜPOĞLU